Header image Baltische staten


Phillip de Graaff
  HOME ::
   
 
Baltische staten

 
       

 

 

Cruise Baltische staten 5

Omdat ik ziek werd, heb ik niet veel meegekregen van het vervolg van de reis. Van Helsinki is er helaas alleen een enkele foto, van de eilanden van Stockholm en van Warnemünde alleen wat sfeerplaatjes. Sint Petersburg en de Vasa in Stockholm worden wat uitgebreider beschreven.

Na Tallinn, Estland, zijn we nu aangekomen in Sint Petersburg, in 1703 gesticht door tsaar Peter de Grote. Peter de Grote hield ervan om in Nederland te zijn. Met zijn lengte van 2.03 m viel hij daar ook minder op. De Amsterdamse bouwstijl is nog zichtbaar in Sint Petersburg. Nederlanders hebben ook geholpen om de vele grachten daar te graven. De stad wordt ook wel het Venetië van het noorden genoemd.

De stad is niet naar de tsaar genoemd maar naar de apostel Petrus. Van 1914 tot 1924 heette de stad Petrograd en van 1924 tot 1991 Leningrad.

De stad is gebouwd in een moerasgebied aan de rivier de Neva. Vele arme mensen werden gedwongen aan de bouw te werken en velen zijn daarbij omgekomen. Doordat de stad eigenlijk uit heel veel eilanden bestaat, zijn er ook heel veel bruggen, meer dan 500. De bouw is bekostigd door belasting op wodka.
Kun je nagaan hoeveel er gedronken werd.
Opvallend zijn de Rostra zuilen aan de grote rivier de Neva. Vroeger waren dat de vuurtorens.
Aan de overkant zie je de Hermitage, het museum dat gevestigd is in het Winterpaleis, de vroegere residentie van de tsaren. 

 

 

 

Een van de Rostra zuilen

Een andere zuil

Prachtig ornament

Een van de andere zijden

De Hermitage

 

De Izaak kathedraal. De top wordt nu gerestaureerd. Op de koepel is meer dan 100 kg goud verwerkt.

Standbeeld van kei\er Nicolaas I

De Bronzen Ruiter, een standbeeld van Peter de Grote. Aan de zijkant is de naam van zijn vrouw ,Catharina, gegraveerd.

De Petrus en Paulus kathedraal/ vesting, het eerste gebouw in Sint Peterburg. Hier begon het allemaal.

St. Petersburg is de meest westerse stad van Rusland hetgeen je ook wel kan zien aan het gedrag van de mensen daar. Het deel van de stad waar wij doorheen kwamen bevat echter heel veel oude karakteristieke gebouwen. Heel bekend is ook de


Kerk van de Verlosser op het bloed (Opstandingskerk)

Het is al goud wat er blinkt

Geen schilderijen maar marmer

Interieur van de kerk

Hoofdkoepel

Waar je ook kijkt, het is prachtig

 

 

 

 

 

 

 

 

Op de dag dat wij er waren, was het toevallig familiedag, gepaard gaande met allerlei festiviteiten. Op die dag wordt ook veel getrouwd. Veel pasgetrouwde stellen willen ook hun touwfoto bij het standbeeld van Peter de Grote. De mensen daar zijn over het algemeen vrij bijgelovig. Betreed niet als eerste een pas gebouwd huis want dan sterf je ook als eerste. Gelukkig werd daar een fantastische oplossing voor bedacht, de kat werd als eerste naar binnen gestuurd. Die heeft meer levens dan wij.


 

Groot feest, het was die dag toevallig familiedag

Veel mensen trouwen dan en willen graag gefotografeerd worden bij een standbeeld van Peter de Grote; dat brengt geluk


Hij heeft zijn laatste oortje versnoept

Nog meer klederdracht op de dag van het familiefeest

Onvermijdelijk

 

Plein bij het Winterpaleis, onderdeel van de Hermitage

Alexanderzuil met de engel op het plein

De Hermitage is vergelijkbaar met het Louvre. Er zijn werken van veel beroemde kunstenaars zoals Leonardo, Rafel, Rembrandt, Michel Angelo, Jan van Eyck, etc. Er staan ook een Egyptische sfinxen die door Napoleon naar Europa waren gebracht en door Alexander de Grote waren gestolen.


De omtrek van de Hermitage is zo’n heel groot. Het museum werd in 1764 gesticht. Catharina de Grote ging verder met het verzamelen van kunstwerken daar waar Peter de Grote gestopt was. Zij had een heel goede smaak en een voorliefde voor grote kristallen Er zijn enige miljoenen objecten waarvan maar een paar procent getoond wordt. Het zou je meer dan een jaar kosten om alles te bekijken.


Er is een grote collectie van beroemde schilders waaronder Hollandse meesters als Rembrandt.


Bij binnenkomst meteen de trap op

Dwalen door de prachtige zalen met schitterende kroonluchters

Ingelegde houten vloeren

Mooie glas in lood ramen

Troon van Peter de Grote in de St. George zaal

Nog een troon

 

Deze prachtig Pauwenklok mag je niet missen. Hij is gemaakt door de beroemde
18e-eeuwse Engelse klokkenmaker James Cox. In 1780 kwam hij in gedemonteerde staat aan in Sint Petersburg. Alleen de Russische meester Koelibin kon hem in elkaar zetten.

Als je hem opwindt dan ’klinkt een stille stem op als hemelse muziek, de pauw zet zijn staart op en de haan begint te kraaien.’

 

 

Madonna met kind (1490) Leonardo da Vinci

Madonna met bloem (1478) Leonardo da Vinci

 

Aanbidding van het kindje Christus met de heiligen Barbara en Martin

Het Heilige Gezin (Raffaello)

De gehurkte jongen (Michel Angelo)

Bachus (Rubens)

 

 

De Terugkeer van de Verloren Zoon (Rembrandt)

Boudoir in de jaren 1850-1860

Natuurlijk ontbrak ook de rondvaart niet. Er rende steeds een jongeman mee en op elke brug stond hij enthousiast naar ons te zwaaien. Aanvankelijk dachten wij dat hij iets aan het brein mankeerde maar aan het eind stond hij ons op te wachten voor een fooitje.


 

 

 

 


 

 

 

 

 

Een typisch Russische lunch stond natuurlijk ook op het programma. Sommige gerechten waren wel echt wennen.


De volgende dag volgde een rit van 30 km met de bus naar het Peterhof met haar zwaartekrachtfonteinen. Dit was het zomerpaleis van de tsaar. Het wordt het Versailles van het noorden genoemd. De bouw ervan heeft 50 jaar gevergd. De fonteinen werken op de waterdruk van een kanaal erboven, geweldig bedacht. Het is echt een kroonjuweel met koninklijke allure. De tsaar was met bouw begonnen en het is door latere generaties uitgebreid en verfraaid.

Het

Zomerpaleis

Een fanfare kwam aanlopen

We werden vergast op leuke muziek

De beelden wijzen ergens naar en staan gebogen, waarschijnlijk een teken van gehoorzaamheid

Een van de prachtige tapijten

 

 

Deze kachels moesten het warm houden. Het zomerpaleis werd alleen maar in de korte zomers bewoond, daarna was het te koud. De bediendes hielden het paleis warm en onderhielden het in de winter. Dat was heel belangrijk voor het meubilair.

Een zaal met Delftsblauwe kachels

 

 

 

 

Helemaal van keramiek

Een van de kamers

Prachtige vloeren

En plafonds

Vele met schilderingen

En fantastische kroonluchters

 

 

 

 

Danszaal

22 karaat goud

Hieronder nog enige afbeeldingen van het in- en exterieur van het zomerpaleis.


Kleding van Catharina de Grote

De poppen waren echt speelgoed

Evenals dit paard

Catharina en haar gevolg

De paleistuin met prachtige waterpartijen

Bloemen ontbreken natuurlijk niet

Een bruispaar met koets in het park

Je ziet hier de Turkse invloed. Het land had een knipperlichtrelatie met Turkije en af en toe zag je die invloed terug in gebouwen

En nu de prachtige zwaartekrachtfonteinen die werken door de druk van het water van het kanaal erboven.


 

 

 

 

 

 

Vanuit Sint Petersburg voeren we naar Helsinki. Ik was daar naar het ziekenhuis maar Lucia is toch nog even aan wal geweest nadat we terug waren.


De wateren van Helsinki vanaf de boot gezien

Na aankomst werd meteen een oefening gehouden

Ons schip op afstand

Na terugkomst met de taxi was dit het referentiepunt

 

 


Nu op naar Stockholm, de hoofdstad van Zweden. In 1766 was Zweden het eerste land ter wereld dat een artikel in de grondwet opnam om censuur tegen te gaan.


Zweden heeft, net als een persoon, een eigen telefoonnummer. Ter ere van het 200-jarig bestaan hebben ze dit in 2016 bedacht. Als je dit nummer belt, krijg je een willekeurig iemand aan de lijn; het kan zelfs de premier zijn. Men moet zich natuurlijk wel opgegeven hebben om via dit nummer gebeld te worden.


Stockholm is gesitueerd op een aantal eilandjes. Op een van die eilandjes vind je het Vasa museum.
Daar ligt de Vasa, een oorlogsschip dat in 1628 op zijn eerste tocht in de haven van Stockholm zonk. Er was al voor gewaarschuwd maar het schip moest en zou afgebouwd worden i.v.m. de oorlog tegen Polen. Een windvlaag deed hem zo hellen dat het water via de geschutpoorten naar binnen stroomde en het schip liet zinken naar 30 m diepte. De boven water uit stekende masten werden afgezaagd en een de meeste stukken geschut werden met een duikerklok geborgen.


In 1961 werd het schip boven water getakeld en ondergebracht in het museum waar het constant bedropen werd met een conserverende vloeistof. Dit proces heeft wel 17 jaar geduurd. Toen wij het museum in 1972 bezochten, waren ze daar nog steeds mee bezig. Na het optakelen vonden ze een gesloten kist met zeilen. Na het prepareren konden ze eindelijk zien hoe de zeilen in die tijd gemaakt werden.


Als je het museum binnenkomt, ga je eerst door een soort sluis. Zo probeert met de luchtvochtigheid en temperatuur op hetzelfde peil te houden.


Het schip voer uit

Kapseisde en zonk

Een duiker is bezig met de voorbereidingen

Zo werd het schip boven water gehaald

Het achterschip in 1972

Men was nopg aan het restaureren

Het schip werd nog besproeid met conserveringsvloeistof

De boel ligt nog door elkaar

 

 

Het kanon in 1972

Het kanon in 2017

De achtersteven

Aardig gerestaureerd

 

 

 

Overzicht over het bovendek

Close-up van een kaapstander

Door het luik zie je de trap

Gesloten geschutspoort

 

 

 

 

 

Geopende geschutspoort

Prachtig gedecoreerd

Het geschut voor de geopende geschutspoort

Klaar voor gebruik

Pretpark Gröna Lund Tivoli

Te mooi om niet te fotograferen

Na vertrek volgde een prachtige tocht tussen de vele eilandjes van Stockholm door.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De loodsboot

Aan de andere zijde van het schip kon je zien dat de zon al onder ging

De volgende stop was Warnemünde.


 

 

 

 

 

 

 

 

Schitterende zandsculpturen

 

 

 

 

 

 

Het schip verlaat het Kielkanaal via de sluis.
De volgende sluis is die van IJmuiden.
Dan is deze prachtige cruise alweer voorbij.